Yazarlar

Sizden gelenler…

Yaş araları çok olmayan çocuklarım var. Hepsine elimizden geldiğince aynı eğitimi vermeye çalışıyoruz. Buna rağmen farklı gelişiyorlar. İster istemez çocuklarımızı kıyaslıyoruz. Acaba haksızlık yapıyor muyuz?
23 Ocak 2020

Çocuklarının yaş arası çok olmasa da her birinin doğduğu zaman ve durum farklıdır. Bu farklılığa aynı eğitim biçimiyle yaklaşmak istediğinizde başarıya ulaşamayabilirsiniz. Değerler ve sabitelerinizi aktarabilirsiniz, lakin çocuğunuzun ihtiyaç duyduğu duygu ve destek değişebilir. Terbiye  konusunda başarıyı ancak çocuklarınızın ihtiyacına ve fıtri özelliğine cevap verdiğinizde elde edebilirsiniz. Hatırlayalım; Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed (s.a.v.): “Her çocuk fıtrat üzere doğar buyurmuştur’, yani her çocuk kendisine has ve orijinaldir. Bunun için çocuklarımızı iyi gözlemlememiz gerekir. Onlarla vakit geçirerek, iletişimi sıklaştırarak ihtiyaçları doğrultusunda karşılık verebilir, gelişimlerini sağlayabiliriz. Bu durumda çocuklarınızın farklıklarını anlamanızda rağmen kıyaslamanız zarar oluşturabilir. Niyetiniz, çocuğunuza örnek göstererek motive etmek dahi olsa şu zararla dikkat etmeliyiz:  

Benlik gücü zedelenir

Çocuğunuzu takdir etmeyerek, yeteneklerini ona göstermeyerek ve diğer çocuklardan övgüyle söz ederek, çocuğunuzun kendine olan güvenini zedeleyebilirsiniz. “Ben yapamıyorum, ne yapsam annem beğenmiyor.” gibi düşünceler içine girmesine yol açabilirsiniz. 

Mutsuz çocuk

Söylediklerinizin yüzünden kendini yetersiz hissetmeye başlayan çocuğunuz, duygularını saldırganlaşarak gizlemeye çalışır. Yetersizlik hissi çocuğun hırçın, öfkeli, mutsuz ya da fazlasıyla içe kapanık olmasına yol açar. 

Sevgi eksikliği

Kıyaslama yapılan çocuklar zamanla “annem-babam beni sevmiyor.” diye düşünmeye başlar. Çünkü takdir edilmiyor. Diğer çocuk veya çocukların daha değerli olduğunu düşünür. Böylece kardeşler arasında olumsuz duygular oluşmaya başlar.

Kimlik kaygıları

Kıyaslanan çocuklar, bu zararlı tutumun etkilerini yalnızca küçüklüklerinde değil yetişkin olduklarında da yaşar. Çünkü kendilerini birileri tarafından onaylanıp, birileri tarafından takdir edilmeye aç hissediyorlar. Bu nedenle de başkalarının doğru bulduğu davranışları sergileyip başkalarının hayranlıkla baktığı yollardan gitmeyi tercih ediyorlar. 

Başarısızlık artar

Başkalarıyla kıyaslanan çocuklar, başarılı olma gücü olsa bile aldıkları tepki yüzünden bunu gösteremez, küçük yaşlarda tanıştıkları bu yaklaşımın etkilerinden belki de hayatları boyunca kurtulamazlar. 

Ebeveyn olarak görevimizin bahçıvan misali her çiçeğe ihtiyaç duyduğu ortamı sağlamaktır. Çocuğumuzu motive etmek için yeteneklerini ortaya koyarak yapabileceklerine işaret edebiliriz. Böylece benlik duygusunu artırabilir, gelişimlerine katkı sağlayabiliriz. 

Pin It on Pinterest

Paylaş