Almanya Federal Mahkemesi yıllar önce yapılan ve kilometre bazlı hesaplanan Leasing’ler (finansal kiralama) de „Widerrufsjoker“ denilen hakkın, yani süresiz anlaşmayı iptal etme hakkının, olmadığına dair karar açıkladı.

Bazı avukatlar tüketicilerin rücu hakkıyla (Alm.: Widerrufsrecht) finansal kiralama yoluyla edinilen otomobil anlaşmalarından kurtulmalarına yardımcı olmayı amaçlıyordu. Finansal kiralamada otomobil satın alınmıyor. Tüketici otomobilin kullanım hakkı için aylık para ödemek zorunda, yani bir nevi kira.

Anlaşma süresinin sonunda ise genelde otomobil iade edilmekte. Bunun ise iki farklı modeli mevcut. Birinde kullanılacak kilometre belirleniyor, diğerinde ise arabanın yıpranma sonrası değeri üzerine bir anlaşma yapılıyor. Her iki modelde de tüketici sonunda tekrar para ödemek zorunda kalabiliyor.

Yıpranma sonrası değeri biçilen modelde rücu hakkı olduğu tartışmasız mevcut. 

Rücu hakkı tüketiciyi korumayı amaçlayan ve normal şartlarda 14 gün boyunca düşünme fırsatı veren bir haktır. Rücu hakkını kullanarak ödenen parayı geri almak istenebiliyor, üstelik kullanım ve yıpranma karşılığında ödeme yapmadan.

Bu 14 günlük süre ise tüketici rücu hakkı ile ilgili yeterli düzeyde bilgilendirildikten sonra başlamakta. Bu bilgilendirilme yapılmazsa veya yetersiz kalırsa telafisine kadar süre başlamıyor, yani bir nevi süresiz. Buna ise „Widerrufsjoker“ deniliyor.

Almanya Federal Mahkemesi ise Leasing’de böyle bir hakkın kilometre bazlı olmadığına dair hükmetti. Gerekçe olarak ise kanunun rücu hakkını finansal oto kiralamada sadece 3 şekilde tanıdığını sundu. Bunlardan biri yıpranma sonrası değeri biçilen model, diğerleri ise Leasing süresi sonrası anlaşma gereği veya Leasing şirketi isteğine bağlı olarak anlaşma gereği tüketici arabayı satın almak zorunda ise rücu hakkı vardır. Bunun haricinde kıyasen bir açılma mümkün olmadığına karar verdi.