Kasım ayı başında, Almanya’nın Thüringen eyaletine bağlı Nordhausen kasabasında bir kilisenin tahrip edildiğine dair bir haber yayıldı. Bu haberin içeriği ya da nasıllığı hakkında bir yorum yapmayacağım. Zaten olayın ne ve nasıl olduğu ile ilgili rivayetler de farklı.

Ama, bizzat kilise rahibi Klemens Müller’in anlatısına göre, dinsel inançlarına uymadığı için, Afgan asıllı (Müslüman olduğu tahmin ediliyor) bir göçmen bu Nordhausen kasabasındaki Frauenbergkirche’nin içinde bulunan bir hacı, “iyi niyetle” kaldırmaya karar vermiş. Dedim ya ne olayın nasıllığı  ya da niçin yapılmışlığı bu yazının konusu değil.

O zaman gelelim meseleye. Meselenin cevabı, yine bir kilise mensubunun olaya ilişkin yorumlarında gizli.

Nordhausen Frauenberg Kilisesindeki olay üzerine konuşan Orta Almanya Protestan Kiliseli Piskpoposu Friedrich Kramer şöyle demiş: “Bir ibadet yerinin mahremiyetinin böylesine saygısız bir şekilde ihlal edilmesi özellikle o kilise cemaati için acı verici.”

Evet meselenin özü budur. Bir mabede karşı yapılan her türlü saldırı, adı, şekli ve mazereti ne olursa olsun, o mabedi mabed olarak kullanan herkesi acıttığı kadar aynı inancı paylaşanları da incitir, acıtır.

Hatırlatmak istiyorum ki, bu ülkede cami cemaatlerine, sinagog cemaatlerine acı veren o kadar olay yaşandı ki, bunu ancak o cemaatler anlar. Keşke kiliseler bu saldırı olmadan önce bu acıyı hissedebilselerdi.

Ama herkes şunu iyi bilsin: Kiliseler, camiler, sinagoglar vs. hangi mabet olursa olsun, saldırıya uğradığında sadece bir mekân, sadece bir yer saldırıya uğramış sayılmaz. O saldırı acıtır, yaralar. Küçük de olsa büyük de olsa, az da zarar verse çok da zarar verse acıtır.

Norhausen olayının nasıllığına, niyeliğine değinmeyeceğim dedim de, şu detayı da aktarmadan geçemeyeceğim: Polisin adli bir olay olarak görmemesine rağmen, Nordhausen belediyesinin ilgili Afgan asıllı göçmeni sınır dışı etmek istediği, ama, Afganistan’a uçak bulamadığı için edemediği gibi detayları da bir kenara bırakalım, detayın detayındaki önemli nokta ise şudur: Olay sonrasında çevrede yaşayan Afganlı göçmenler kiliseye giderek, yapılanlara üzüldüklerini açıklar ve kiliseden dışarı çıkarılan diğer eşyaların yerine yerleştirilmesine yardımcı olurlar.