Şirketler, yetkililer (resmî daireler) ve işverenler tüketicilerden veri toplar, işler, kendi amaçları için kullanır ve bununla para kazanma amacı da güdebilir. Bununla birlikte, kişisel veriler bazen dikkatsizce ele alınarak kullanılıyor ve bu da veri koruma standartlarının ihlal edilmesine neden olmaktadır. Lübeck İş Mahkemesinde görülen bir dava işverenlerin sosyal medyadaki fotoğrafları ne kadar dikkatsizce ele aldıklarını göstermektedir.
Söz konusu dava şöyle gelişti: Bir kurum çalışanı, eski işverenine şirketin afişi ve web sayfasında fotoğrafının yayınlanması için izin verdi. Taraflar arasında iş ilişkisinin sona ermesinin ardından, çalışan yayın onayını iptal etti, işveren ise eski çalışanın fotoğraflarını kaldırdı.
Tazminat Davası
Ancak çalışan, daha sonra şirketin Facebook sayfasında fotoğrafını gördü. İşveren, eski çalışanın talebi üzerine fotoğrafı sildi. Eski çalışan fotoğrafının Facebook’ta izinsiz yayınlanması sonucu manevi zarara uğradığını dile getirdi ve işverenine Lübeck İş Mahkemesi’nde GDPR (Veri Koruma Yönetmeliği) 82. maddesi uyarınca tazminat ödenmesi için dava açtı. İşveren ise itiraz etti ve fotoğrafın yayınlanması için mutlaka bir onaya ihtiyaç olmadığını öne sürdü ve GDPR’nin 6. maddesi uyarınca fotoğrafın kendisi için meşru bir menfaati olduğunu iddia etti.
Lübeck İş Mahkemesi davacı ile kısmen aynı fikirde olduğunu ifade etti. GDPR‘in 82. maddesine göre davacının manevi bir zarara uğradığına hükmetti. Fotoğrafın yayınlanması GDPR’e göre kişisel verilerin işlenmesi manasına geliyor.
Kişisel Haklar Daha Ağır Basıyor
Kişisel verilerin işlenmesi için ise mecburi yasal dayanak gerekiyor. Mahkeme yasal dayanak olarak meşru menfaati reddetti, çünkü kişisel verilerde özerklik hakkı ve kişilik hakları şirketin meşru menfaatinden daima daha ağır basmaktadır. Dolayısıyla geriye yasal dayanak olarak onay kalıyor.
Söz konusu Facebook’taki yayın için de mahkeme mevcut durumda verilmemiş olan rızanın gerekli olduğunu değerlendirdi. Ancak mahkeme davacının sadece 1000 Euro tazminat hakkına sahip olduğunu beyan etti. Davacı ise 5000 Euro istemişti. Mahkeme manevi zararın daha düşük olduğuna kanaat getirdi, çünkü davacı aynı fotoğrafın web sayfasında yayınlama iznini önceden kabul etmişti. Dolayısıyla hiçbir onayı olmadan bir yayım için daha yüksek bir tazminat mümkündür.
