Taraflar arasında birlikte yaşama yardımlaşma ve dayanışmaya imkân veren ve taraflara karşılıklı haklar ve sorumluluklar yükleyen bir sözleşmedir, evlilik.

Bu sözleşmenin temelini eşler arasında sevgi saygı ve sadakat gibi değerler oluşturur. Evliliğin kalıcı ve uzun soluklu olması için bu değer ve hakların korunması tarafların üzerine yüklenmiş bir sorumluluktur. Bu sorumlulukların yerine getirilmemesi eşler arasında muhabbetin azalmasına ve en geniş anlamıyla ailevi huzursuzlukların doğmasına neden olacaktır.

Bu nedenle eşler, aralarında evlilik akti ile oluşan hak ve vazifelerine riayet etmeye mecburdurlar. Bu haklara ve vazifelere riayet etmemenin dünyevi sonuçları olabileceği gibi ahirete müteallik neticesi de olacaktır. Bu nedenle taraflar karşı tarafın hukukunu gözetmede hakkaniyet ölçülerine dikkat etmeli ve bu konuda titiz davranmalıdırlar. Eşlerin, karşılıklı haklarını Kur’an-ı Kerim: “Kadınların sorumlulukları kadar meşru hakları da vardır.” (1) ayetiyle belirtirken, Peygamberimiz (s.a.v.) de Veda Hutbesinde: “Sizin kadınlar üzerinde hakkınız olduğu gibi, onların da sizin üzerinizde hakları vardır.” buyurarak eşlerin birbirlerine karşı vazifelerine vurgu yapar.

Bu çerçevede koca, hanımının yeme içme barınma gibi maddi manevi ihtiyaçlarını karşılamakla yükümlüdür. Aynı şekilde kadında evin idare ve tanzimi ile, eşinin meşru taleplerini yerine getirmekle memurdur. Bu nedenle eşlerin aynı evde ayrı ayrı odalarda yaşamaları İslam dini açısından asla hoş karşılanmayacak bir durumdur. Bu hal evlilikte ulaşılması hedeflenen aile içi sevgi, saygı ve rahmete dayalı ulvi amaca aykırıdır. Aynı çatı altında bulunup ayrı odalarda yaşamak karşılıklı hakların ihlal edilmesi ve vazifelerin ihmal edilmesi sonucuna götürecektir. Eşleri karşılıklı vebal ve sorumluluk altına sokacak olan bu tutumdan taraflar, derhal vazgeçilmelidirler. Esas olan ailede karşılıklı sevgi, saygı, hoş görü, iyilik, güzellik, fedakârlık ve karşılıklı anlayış olmalıdır. Evliliğin temelinin sağlam, ömrünün uzun olmasını sağlayan değerler bunlardır. Bu manada Kuranı kerim erkeklerin eşlerine karşı iyilik ve iyi muameleye dayalı bir ilişki içerisinde olmaları emretmektedir. (2) Diğer taraftan evliliğin en önemli yanlarından birisi de eşlerin birbirleriyle madden ve manen kendilerinde huzur bulacak olmaları, biyolojik ve doğal fıtri ihtiyaçlarını evlilik kurumu içerisinde meşru bir şekilde karşılamalarıdır. Bu görev ve sorumluluklarını taraflar ihmal etmemelidirler. (3)

1. Bakara suresi, 2;228
2. Nisa suresi, 4:19
3. Buhari, Nikâh, 85