Dilimizde şöyle bir deyim var: Gün görmüş. İyi-kötü günler görmüş, tecrübeli, tecrübelerinden dersler çıkarmış, görmüş geçirmiş kişi demektir. “Görmüş geçirmiş” ifadesi, görgülü, geçmişte iyi günler yaşamış, onlardan öğrenmeler gerçekleştirmiş, çok tecrübeli kişi anlamındadır. Aynı kökten, görmemiş kelimesi de var. Birden bire ulaştığı iyi durumu veya imkânı anlamlandıramayan, değerlendiremeyen, hazmedemeyen, görgüsüzce davranan kimse anlamında.
Gün Görmüş
Gün görmüş kişi, yaşadığı günleri doğru anlamlandırıp iyi öğrenmeler gerçekleştirdiği için onlardan beslenerek kendini geliştiriyor. Herhangi bir hazımsızlık zuhur edip onu perişan etmiyor. Yadırganacak davranışlar sergilemekten uzak duruyor. Deneyim birikimi, onun gerçekleri daha iyi görmesini ve onlara göre sağlıklı tutum ve davranışları belirlemesini mümkün kılıyor. Bu da, onun daha kaliteli bir hayat yaşamasını sağlıyor. Nitekim, “gün görmüş” ifadesi, “esenlik, mutluluk, bolluk içinde, iyi ve rahat yaşamış kişi” anlamına da gelmektedir. Gün görmüş geçirmiş olmak, rahat ve güzel yaşamanın önünü açarken, “gün görmemiş” olmak, sıkıntı içinde yaşamaya yol açıyor.
Söylenenlerden hareketle, “Ramazan görmüş” deyimini üretebiliriz. Ramazan görmüş olmak, bu aya salt erişmekten ibaret değil, onu büyük bir imkân sayıp alabildiğine verimli geçirerek değerlendirebilmek anlamındadır. Değerlendirilemeyen imkân, yarar şöyle dursun, zarara yol açabilir. Ramazandan da değerlendirildiği ölçüde yararlanılabilir. “Sizden kim ramazan ayına ulaşırsa onda oruç tutsun.” (Bakara suresi, 2: 185) ayeti, bu ayı değerlendirmek gerektiğine işaret etmekte ve nasıl değerlendirileceğine ilişkin yol göstermektedir. Birçok ayet ve hadis, ramazan ayında neleri nasıl yapmamız gerektiğine dair açıklamalarda bulunmaktadır. Bütün bunlar, ramazan ayının kendimizi geliştirmek için sıkı bir eğitim/riyazet süreci olarak geçirilmesi gerektiğini vurgulamaktadır. Orucu, sadece yemek içmek gibi eylemlerden uzak durmak şeklinde değil de bütün organlarını iyi/doğru/güzel olanları yapma kararlılığıyla kullanmak olarak anlayan kendini geliştirme imkânı bulur. “Biri sana sataşırsa, ‘Ben oruçluyum” de” hadisi bile tek başına orucun, insanın kendini arındırıp geliştirme eylemi olduğunu açıklamaya yeter.
İşte Müslüman birey, Ramazanı bütün kötü duygu, düşünce, tutum ve eylemlerden kendini uzak tutarak arınıp gelişme süreci olarak değerlendirdiği oranda, “Ramazan görmüş geçirmiş” olur. “Ramazan görmüş olma” düzeyine göre ramazan sonrası hayatı öncekine kıyasla daha nitelikli hale yükselir. Ne mutlu Ramazan görmüş geçirmiş olanlara!
