“O, Allah’ına yöneliş hâlindeydi. Bu teveccüh daimiydi. Zaten ona göre din, bir hayat ve muaşeret kaidesiydi.”

Kur’an, kadın ve erkeğin aynı özden yaratıldığını belirtir: “Ey İnsanlar! Rabbinizin tavsiyelerine karşı gelmekten sakının ki O, sizi tek bir özden ve o özden de eşini yarattı. Sonra o ikisinden erkekler ve kadınlar yaratıp yaydı.” (Nisa suresi, 4: 1)

Davası için hayatını ortaya koyan insanüstü bir mahlukun, günlük nimetler ve insanı o kadar aşağılaştıran bir takım menfaat bağlarıyla ne alakası kalır? …. İşte o insanlar bizleriz arkadaşlar!

Ramazan ayına ulaşmak, büyük bir lütuf, eşsiz bir imkân, benzersiz bir fırsat. Ancak, bu aya erişmek önemli olsa da, asıl önemli olan onu iyi değerlendirebilmektir.

Okumak, kendi dünyamızda yolculuğa çıkmak, kendimizi okumak; sahip olduklarımızı gözden geçirip özdeğerlendirme yapmaktır.

Allah’ın müjdelediği soylu kullarından olmanın ön şartı, “kendisi için okuyan” olmaktır.

Nice çok kitap okuyan (kitap kurdu) vardır ki, okudukları onda ete kemiğe bürünmemiş, onun varlık dünyasının unsuru hâline gelmemiştir. Böyleleri, ayaklı kütüphane olmaya düşkündürler.

Cemil Meriç’e göre “Okumak iki ruh arasında âşıkane mülakattır.”  Bence bu mülakat, âşıkane olmaktan ziyade “ayıkane”, yani anlayışlı, uyanık bir bilinçle, basiretle olsa iyi olur.

Sebepleri atlayarak olup biteni hemen doğrudan ilahî iradeye bağlayarak açıklamamızın, zaman zaman hiç umulmadık tehlikeli sonuçları olabilmektedir.

Sebepler zincirini tanımamak, Allah’ı hakkıyla tanımamızı, O’na sözde değil özden bağlanmamızı engelliyor.