Danimarka, Fransa, Hollanda, Avusturya, Belçika ve hatta İngiltere’ye bakınız, işleri güçleri Müslümanları kamusal alanın dışına “kanun gücü” ile atmanın peşindeler.

Bu hâliyle, ortalıkta sevdiğimiz, saydığımız, itibar ettiğimiz âlim, siyasetçi yani “adam gibi adam,” “hanım gibi hanım” bırakmadılar.

Fransa’da öyle bir histeri başladı ki, İslam düşmanlığı sebebiyle tüm politikacıların şirazesi bozuldu.

Türkiye kökenli göçmenlerin ifade özgürlüğüne, diğer göçmenlerden daha fazla önem vermesi dikkat çekicidir.

Denize girerken, yolda yürürken, okula giderken Müslümanlar artık nasıl davranacaklarını laiklere sormak zorunda kalıyor. Eti nasıl kesecekleri, içkiyi niye içmedikleri, ramazanda niye ve nasıl oruç tutacakları dahil atık her şeyiyle onların insafında.

Her kim, Kur’an’ın modern hayata uygun bir şekilde yorumlanmasını dayatıyorsa, buna karşı çıkanı, fanatizm, aşırılık ve siyasal İslam olarak görüyorsa, o kimse, İslam düşmanlığında çığır açıyor demektir.