Hz. Peygamber’in Kadir Gecesi’nin daha çok ramazanın son on veya yedisinde ve tekli gecelerde aranması gerektiğine dair hadisleri, yine sahabeden gelen bilgiler bu gecenin ramazanın 27. gecesi olduğu fikrini güçlendirmiştir ve ümmet de böyle kabul etmiştir.
Bir ömre bedel (bin ay) bu geceyi değerli kılan Allah Teâlâ’nın üzerine yemin edecek kadar kıymet verdiği Kur’an’ın indirilmeye başlanmış olmasıdır. Bu gece de müminler için bir o kadar bereketlidir.[1] Nitekim geceye ismini veren “kadr”, onur, şeref, izzet demektir. Rabbimiz bunu Kur’ân-ı Kerîm’de bizzat söylediği gibi hem gecenin adını “kadr” koyarak hem de o geceye dair özel bir sure tahsis ederek değerine, şerefine defalarca işaret etmektedir.
Kur’an’ın indirildiği gecenin şerefine tan yeri ağarıncaya kadar başta vahiy meleği Cebrail (a.s.) olmak üzere melekler yeryüzüne inerler, o gece huzur ve esenlik vaktidir. O gecede Allah Teâlâ af dileyenleri affeder, ihtiyacı olanların yakarışına cevap verir. O sebeple Hz. Peygamber (s.a.v.) bu gecede “Ya Rabbi! Sen affetmeyi prensip edindin, lütufta bulunmayı, kullarını affetmeyi seviyorsun beni de affet” diye dua etmiş ümmetine de bu duayı tavsiye etmiştir.
Gecenin bir ömre bedel değerinde oluşu da müminlerin o güne kadar geçen hayatlarının muhasebesini yapmalarını, bundan sonrası için yeni bir ruh ile hareket etmede kararlılık göstermeleri ve bu fırsatı değerlendirmeleri gerektiğine işaret içindir.
Hz. Peygamber, Kadir Gecesi’nin Muhammed ümmetine Allah’ın bir ihsanı olduğunu ifade eder ve buyurur ki: “Önceki ümmetler sizden daha uzun ömürlü olduklarından daha fazla sevap kazanma imkânına sahiptiler. Bunun telafisi için Rabbimiz Muhammed ümmetine Kadir gecesini lütfetmiştir.[2]
Doğrusunu en iyi Allah bilir.
[1] Duhan suresi, 44:3.
[2] El-Muvattaʾ, “İʿtikâf”, 15.
