İş veren ve işçi arasındaki ilişkide temel prensip, emek yok ise para da yok, ilişkisidir. Bahsedilen durum yeni bir durum. Dolayısıyla, bu kişi işe gitmemiş sayılacaktı. Ama, hükûmet Enfeksiyon Koruma Kanunu’na yaptığı bir ek ile, hastalığın yayılmasını önlemek amacıyla bir okulun ya da anaokulunun kapatılması durumunda, velinin, maaşının yüzde 67’si kadar bir miktarını devletten alabilmesinin yolunu açtı. Burada, çocuğun yaşı 12’yi geçmeyecek. Veya 12’yi geçse de ve çocuk özürlü veya bakıma da muhtaç olmalı. Ayrıca, bir bakıcı bulma imkânı da olmayacak.

Bu para 6 hafta süreyle alınabilir. Okulların kapalı olduğu dönemlerde ise alamaz.

Peki, çocuğu koronaya yakalandı ve evde kalması ve velinin de mecburen evde yanında bulunması gerekiyorsa böyle bir durumda bu veli para alabilecek mi?

Bu durumda, ebeveynler ve kendisi kamu sigortalarında kayıtlı ise ve doktor tarafından çocuk için bakım ihtiyacı teşhis edilmiş ise, çocuk başı senede 10, toplamda 25 gün hasta çocuk bakım parası (Kinderkrankengeld) alınabilir. Çocukların yaşı 12’ye geçmeyecek. Ebeveyn sadece ana veya baba olarak tek kişi ise o zaman bugün iki katına çıkar. Böyle bir hak, sadece korona döneminde için değil, her zaman vardır.

Bir kişinin kendisine ve çocuklarına, ailesine kasıtlı olarak virüs bulaştırması ceza gerektirir mi?

Koronvirüsü ve diğer hastalıklar sağlıklı, genç ve vücut direncinin en yüksek zamanında atlatmak sağlık açısından en iyi olan zamandır. Aşılar bir nevi hastalığı sağlıklı zamanda bedene yerleştirme işlemidir. Ama, aşı hastalık değildir.

Eğer bir insan kendisine zarar verir, yani virüs bulaştırırsa, bu durum, kanuna göre bir sorun teşkil etmiyor.

Ancak, hastalığı başkasına, çocuğuna veya ailesine kasıtlı bulaştıranlar, bulaşmasında kusuru olanlar ana-baba da olsalar ceza kanuna göre suç işlemiş olur.