AB vatandaşları AB içinde hareket özgürlüğünden yararlanıyor, dolaysıyla üye ülkeler arasında serbestçe hareket etme hakkına sahipler. Diğer AB ülkelerinde yürütülen çalışma saatleri yurt içi emeklilik hakkına sayılır. Ancak yurtdışında çocuk yetiştirenler bazen bu sürelerin emeklilik haklarına sayılması için hukuki olarak mücadele etmek zorunda kalıyor.
Almanya-Hollanda sınır bölgesinden bir kadının başına gelen de buydu: Alman emeklilik sigortasının Hollanda’da çocuk yetiştirmek için harcadığı zamanı hesaba katmak istememesi nedeniyle Kuzey Ren-Vestfalya Eyalet Sosyal Mahkemesi’ne dava açtı. Davacı uzun yıllar Hollanda’da Aachen yakınlarında yaşadı. Eğitimini Aachen’de “sınır ötesi yolcu” olarak tamamladı, ancak hiçbir zaman sosyal güvenlik primlerine tabi olmadı. Hollanda’da büyüttüğü ve bu süre zarfında çalışmayan iki çocuğu vardı. Ancak yıllar sonra Almanya’ya taşındı ve ilk kez emeklilik fonuna ödeme yaptı.
Kadın çalışamaz hale geldiğinde, Alman emeklilik sigortası Hollanda’da çocuk yetiştirmek için harcadığı zamanı emeklilik hakkı kapsamında saymıyordu. Avrupa Adalet Divanı ise durumu farklı değerlendirdi: Kredinin dikkate alınabilmesi, yurt dışında çocuk yetiştirmek için harcanan süre ile evde sigortalı olarak geçirilen süre arasında “yeterli bir bağlantının” olup olmamasına bağlı.
ABAD bu kriteri daha önceki kararlarında da geliştirmişti. Bu nedenle, emeklilik maaşı hesaplanırken prensip olarak diğer AB ülkelerinde çocuk yetiştirmek için harcanan sürelerin de dikkate alınması gerektiği bir süredir bilinmekteydi. Ancak yeni olan, ilgili kişinin yurt dışında çocuk yetiştirmeden önce emeklilik sigortasına herhangi bir katkı payı ödememiş olsa bile “yeterli bağlantının” mevcut olmasıdır.
Neden olarak ise sadece emeklilik için sorumlu olan ülkede (Almanya) sigorta zamanlarının olmasını öne sürdü. Bu durumda Almanya’da çoçuk bakım zamanı dikkate alınmaz ise hiç bir ülkede emekliliği için dikkate alınmamış olacak. Zira Hollanda’da hiç bir prim ödenmedi diye emeklilik hakkı yok. Bu ise sonuç itibari ile AB içersinde hareket özgürlüğünü kısıtlamış olur.
