“Evlenmek istiyorum ama babamın rızası yok. Anlaştığım ve aile değerlerini önemsediğim bir eş adayı var. Konuyu anneme ve babama açtım. Annem oralı olsa da babam evlenmeme karşı çıktı. Babam ağır basıyor. Bu durumda annem sessiz ve zayıf kalıyor. Aslında sadece bu konuda değil, her konuda beni oyun hamuru gibi şekillendirmeye çalışıyor. Açıklama ve neden bildirmeden onay vermiyor. Ailem onay verse karşı tarafın ailesi beni istemeye gelecek. Yakında üç yıl olacak. Benim mutu olmamı istiyor ama evliliğin neticesinde mutsuz olacağımı iddia ediyor. Yoruldum ve bu durumu nasıl idare edeceğimi bilemiyorum…” şeklinde bize yöneltilen bir soru ve soruna değinmek istiyorum bu yazımda. 

Bu veya benzer soru ve sorunların içinde olan şahsın içinde bulunduğu durum çok kolay değil. Özellikle kemikleşmiş bir düşünceyi değiştirmek ve farklı bir yol takip etmek hiç kolay değil. Günümüzde evlilikler her zaman yürümüyor, boşanmalar çoğaldı. Bu madalyanın bir tarafı. Diğer ise; mutlu evlilikler.

HERKESİN YUVA KURMAYA HAKKI VARDIR

“Herkes mutsuz olacak”, diye bir şey yok. Maalesef genel olarak örnek gösterilen kopan ve ayrılan çiftlerin hikâyesi oluyor. Bütün bu gerçeklere rağmen her genç insanın yuva kurmaya hakkı vardır ve bunu engellemek haksızlıktır. 

Özellikle elle tutulur bir argüman yok ise. Tabi bu süreçte her ne kadar zorlayıcı olursa da olsun anne babanın rızası alınmalıdır. Kendi aranızda iletişim zor ise bir aile büyüğü alarak konuyu farklı bir şekilde aktarabilirsiniz. Babanınızın  koruma isteği çok güzel, yalnız bu davranışın daha çok kontrol duygusuna sebep verdiğini aracı yoluyla da olsa söylenmelidir. Aile içi destek güçlenirse babaların veya bu düşüncedeki annelerin konuyu farklı bir boyuttan dinlemesini ve değerlendirmesini sağlayabilirsiniz. 

Konuyu kendiniz dile getirdiğinizde yapıcı olmanız, babanınızın koruma isteğini anladığınızı vurgulayabilirsiniz.

Evlilik ve eş seçimi hayatımızda verdiğimiz en önemli kararlardandır. Hayırlı eş seçimleriyle, gönlününüz ferah, geleceğiniz aydın olsun.