YAZARLAR
Kur’ân Kime Geldi?

Muhammed ümmetinin diğer ümmetlere göre üç ayrıcalığı vardır: Birincisi, kitabı (Kur’ân-ı Kerîm) aslını korumuştur.
İkincisi, Hz. Peygamberin özleri ve yaşantısı en ince ayrıntısına kadar tespit edilip yazıya geçmiş ve günümüze ulaşmıştır.
Üçüncüsü, bu iki kaynak üzerinden İslam âlimleri tutarlı bir yöntem ile din-hayat bağlantısını kurmuşlar, ortaya çıkan eşsiz miras günümüze ulaşmıştır.
Son zamanlarda özellikle oryantalistlerin sünnet üzerinden ortaya attığı iddialar bazı Müslüman araştırmacılar tarafından da dile getirilmeye ve İslâm’ın Kur’an üzerinden anlaşılmasına dönük bir çabanın içinde oldukları görülmektedir. Sosyal medya mecralarında da yine bizzat Kur’ân’dan bazı ayetlere dayanarak Hz. Peygamberin sünnetini dışlama çabaları dikkat çekmektedir. Bu yaklaşımda sünnet hakkında birtakım şüpheler üretilmekte ama en önemlisi bunun sonucu olarak Hz. Peygamberi devre dışı bırakıp sanki Kur’an bizzat Hz. Peygamber’e değil de doğrudan kendilerine gelmiş gibi davranmaktalar ve düşündüklerini Kur’an’a söyletme çabası içine girmektedirler. Oysa Kur’an Hz. Peygambere gelmiş, o açıklamış, yaşamış ve ümmetine tebliğ ederek emanet etmiştir.
Kur’an’ın Hz. Peygamber’in rehberliğinde anlaşılması da bizzat Kur’an’ın emridir. Kur’an’ı okumak, ahlakını kazandırmak (tezkiye), Kitab’ı ve hikmeti öğretmek,1 beyan etmek2 Hz. Peygamberin görevleri arasındadır. Ayrıca kendisine itaat,3 ittiba,4 hakemliğine başvurma,5 tebliğ,6 çağrısına icabet,7 sıradanlaştırmamak,8 söylediğine ve verdiğine razı olmak,9 onu model alarak insanlığa model olmak10 gibi görevler bizzat Kur’ân’ın fert ve toplum olarak mü’minlere emridir. Bütün bu vazifeler Hz. Peygamberin hayatında bizzat kendisi, vefatından sonra sünnetidir. Bu hem müslümanın hayatında sünnetin değerini hem de sünnetin tespit edileceğine İlahi bir işarettir. Ayetlerde sayılan görevler de bizzat bilinen ve tanınan şahsa işaret eder. İnsan tanımadığı birine itaat edemez, izinden gidemez, model alamaz…
İslam’ı Kur’ân üzerinden anlamaya çalışanlar Hz. Peygambere itaatın bizzat Kur’ân’ın emri olduğuna dikkat etmelidirler.
En doğrusunu Allah bilir.
1 Bakara (2), 129; Âl-i İmrân (3), 164; Cumu‘a (62), 2.
2 İbrahim (14), 4; Nahl (16), 44, 64.
3 Âl-i İmrân (3), 32, 132; Nisâ’ (4), 59; Nisâ’ (4), 69, 80; Nûr (24), 54, 56; Ahzâb (33), 66; Muhammed (47), 33; Tegâbün (64), 12.
4 A‘râf (7), 157.
5 Nisâ’ (4), 59, 65.
6 Maide (5), 67, 92, 99.
7 Maide (5), 104; Enfal (8), 24.
8 Nûr (24), 63; Hucurât (49), 2.
9 Haşr (59), 7.
10 Bakara (2), 143; Hacc (22), 78.